– معرفی آفت و نحوهٔ خسارت:
«تریپس پیاز» با نام علمی؛
“(Thrips tabaci Lindeman)”
از جمله آفات مهم بسیاری از محصولات کشاورزی شامل گیاهان زینتی، جالیزی و سبزیجات مخصوصاً پیاز می‌باشد. این آفت با خراش دادن بافت و مکیدن شیره گیاه و برگ‌های جوان، خسارت قابل توجهی به محصول پیاز وارد می‌کند.
– علائم خسارت:
خسارت ابتدا بصورت نقاط ریز کمرنگ و سپس لکه‌های روشن و رنگ پریده در سطح برگ نزدیک قاعده پیاز است. در صورت عدم کنترل به موقع، سبب بدشکلی محصول، توقف رشد بوته‌ها و در نهایت اُفت قابل توجه عملکرد می‌شود.
– میزبان‌های آفت:
میزبان‌های اصلی آفت علاوه بر پیاز، شامل محصولات دیگر از جمله تره، سیر، محصولات جالیزی به‌ویژه خیار، پنبه، لوبیا سبز، کلم، گوجه فرنگی، باقلا و علف‌های هرز می‌باشد.
– روش‌های مبارزه:
۱- شخم عمیق.
۲- حذف علف‌های هرز.
۳- استفاده از ارقام مقاوم یا نسبتاً متحمل.
۴- مبارزه بیولوژیک (استفاده از دشمنان طبیعی آفت نظیر سن‌های شکارگر).
۵- مبارزه فیزیکی ← نصب و استفاده از تله‌های چسبی رنگی.
۶- سیلیکاسول (محلولپاشی سیلیکات پتاسیم جنوبگان)
از آنجا که کنترل شیمیایی معمولاً کم اثر است، لذا پیشنهاد جنوبگان در جهت تولید محصول سالم و بهره‌گیری از روش‌های کنترل تلفیقی و پیشگیری از بروز و توسعه آفت، محلولپاشی سیلیکاسول است که از زمان ۴ تا ۶ برگی محصول محلولپاشی شود.
سیلیکاسول در پایلوت پیاز جنوبگان در منطقه «دولت آباد» جنوب شهرستان «جیرفت»، تأثیر جالب توجهی در کنترل و کاهش جمعیت تریپس پیاز داشت و زارعین در طول دوره رشد بطور متوسط دو نوبت هر ساله محلولپاشی می‌نمایند.